اعترافات جالب دو متهم در حاشیه طرح رعد: یادم نیست چندبار دستگیر شدم - یومی بلاگ

به گزارش گروه اجتماعی خبرنگاران، انگار که به یک ملاقات محبت آمیز آمده باشند و انگار نه انگار که قرار است تا چند ساعت دیگر به زندان بروند کنار میز کشفیات ایستاده بودند تا سردار بیایید و چندکلامی با آن ها صحبت کند، اعتیاد داشتند، ولی به قول خودشان کنترل شده بود، آنقدر کنترل شده که می گفتند: با یک لباس معمولی و دمپایی اینجا وایسادیم و چند روزی هم هست که مواد نزدیم، ولی عین خیالمان نیست و نمیلرزیم.

متهم راستی به متهم چپی می گفت: وایسا وایسا سردار اومد، خوب وایسا داخل عکس قشنگ شویم، گفتم: مهم نیست دوستان و خانواده عکس شما را به عنوان متهم ببینند؟ با خنده گفتند: نه و خالکوبی روی دستش را روبروی دوربین گرفت تا هنرِ خالکوبش را به دوربین نشان دهد!

سردار رحیمی به این متهمان رسید و از افسر پرونده سوال که جرم این دو چه هست؟ افسر پرونده پاسخ داد: یکی از این ها از بچه ها و نوجوانان موبایل سرقت می نموده و دیگری هم از خودرو ها سرقت می نماید، به بهانه اینکه یک لحظه موبایلت را بده تا یک تماس بگیرم گوشی را از بچه ها گرفته و پا به فرار می گذارند، آن یکی هم تا الان به 70 مورد سرقت از خودرو اعتراف نموده که هنوز هم جای کار دارد و پرونده اش تکمیل نشده است

سردار همان سوالات همیشگی را از این دو متهم هم می پرسد که متهمان می گویند: 24 ساله هستم، از 13 سالگی سرقت می کردم و سرقت هم از بچه محل هایمان یاد گرفتم، اصلا شما اگر در فلان محله سرقت و لات بازی بلد نباشی که کارت لنگ می ماند سردار؛ قبل از اینکه 18 سالم گردد وقتی دستگیر می شدم به کانون می رفتم، 8 بار کانون رفته و سه یا چهار بار هم به زندان تهران بزرگ رفتم.

متهم دیگر هم خودش را معرفی کرد: من هم 30 سالم هست از نوجوانی سرقت می کردم و سعی می کردم یاد بگیرم که چگونه درب ماشین های مختلف را باز کنم تا پول بیشتری داشته باشم، انقدر دستگیر شدم که دیگر یادم نمیاد چندبار دستگیر شدم، تمام مامور ها را میشناسم و وقتی میبینم مامور به سمتم می آید دیگر فرار نمی کنم، پدر و مادرم از هم جدا شدند، ولی خب بنظرم اگر هم جدا نمی شدند من باز هم از خودرو ها سرقت می کردم، چون درآمد خوبی دارد.

متهمان دیگری بودند که باید با آن ها صحبت می کردم، اما نکته قابل تامل این بود که برای جرایم خرد قوانین محکم و متنبهی نداریم و متهمان بعد از هر بار زندان یا کانون رفتن گستاخ تر و وقیح تر می شوند و از خلافی که انجام دادند پشیمان نیستند!