تکان دهنده ترین کشفیات علمی سال 2019 - یومی بلاگ

هر چند کشفیات دانشمندان در سال 2019 در نوع خود بی نظیر است، اما جملگی آن ها مراحل ابتدایی پژوهش های علمی را طی کرده اند و برای تایید نهایی نیازمند آزمایش های بیشتری هستیم.

کشفیات مربوط به ناقوس مرگ دایناسورها، سیارات فراخورشیدی دارای آب، گونه های انسانی جدید و موارد متعدد دیگر، ما را وامی دارند تا از جای خود برخاسته و دست های خود را به نشانه تشویق فعالان دنیای علم بر هم بکوبیم.

تکان دهنده ترین کشفیات علمی سال 2019

کشفیات مربوط به مرگ دایناسور ها

هنگامی که یک سیارک حدود 66میلیون سال پیش به زمین سقوط کرد، زمین لرزه ای شدید را به دنبال داشت و ناقوس مرگ دایناسور ها نواخته شد. دانشمندان گزارش دادند که یک مجموعه فسیلی را در داکوتای شمالی کشف کرده اند که همه آن ها ساعاتی پس از برخورد بزرگ مرده اند. دیرینه شناس در این ناحیه پیروز به کشف دایناسور های فسیلی، پتروسارو ها و حتی پر های مختلف شدند.

در این گورستان بزرگ اجساد ماهی ها، شاخ قوچی ها، دایناسور های آبی و حتی نوعی از دایناسور های زمینی موسوم به سه شاخ چهره مشاهده می شود. همه آن ها به همراه درختان قطع شده در این گورستان در کنار هم هستند و شواهد حاکی از آن است که شهاب سنگ های بزرگ یا سیارک در اینجا سقوط کرده است. دیرینه شناسان تاکید دارند که این نخستین محل کشف شده دفن قربانیان سقوط سیارک است که باعث بر افتادن نسل دایناسور ها شد.

سیارات فراخورشیدی

کشفیات سال 2019 در حوزه سیارات فراخورشیدی هم بی همتا بود. بخارات آب در جو سیاره ای فراخورشیدی کشف شد که 110 سال نوری با زمین فاصله دارد. اخترشناسان می گویند K2، 18b اولین سیاره شناخته شده در گردش یک ستاره دور است که ممکن است دارای آب مایع باشد. دانشمندان معتقدند K2، 18b حتی ممکن است دارای ابر و باران باشد.

مشاهدات مربوط به تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا، که قرار است در سال 2021 پرتاب شود، می تواند به مشخص اینکه چه مقدار آب مایع در این سیاره فراخورشیدی وجود دارد، کمک کند، آبی که تصور می شود ماده اصلی برای زندگی باشد. اما فراموش نکنیم که حتی اگر سیارات فراخورشیدی مرطوب هم باشند، این بدان معنا نیست که سیاره قابل سکونت است.

کشفیات مربوط به لاشه حیوانات در قطب جنوب

دانشمندان در این سال پیروز به کشف لاشه حیوانات کوچک از دریاچه یخ زده مرکس در قطب جنوب شدند. این یافته شگفت آور بود، زیرا تصور می شد این محیط خشن فقط برای میکروب ها قابل سکونت باشد. کشف لاشه های یاد شده این ایده سنتی را به چالش کشید و این احتمال را تقویت کرد که امکان زیست در این ناحیه چندان هم محدود نبوده است. اما این احتمال وجود دارد که بقایای کشف شده که شامل سخت پوستان، عنکبوت ها و کرم ها می شود از طریق یخ یا آب به دریاچه منتقل شده اند.

سلام بر هومو لوزونسیس

فسیل های کشف شده در غاری در فیلیپین نشان می دهد که یک گونه ناشناخته هومینید حدود 50هزار سال پیش در جزیره ای که اکنون لوزون خوانده می شود، پرسه می زده است. گونه جدید با نام Homo luzonensis، تقریبا در همان زمان زندگی می کردند که هومین های کوچک موسوم به فلوریس در جزیره اندونزی سرگردان شدند. شکل و اندازه برخی از فسیل ها با استخوان های مربوط به گونه های شناخته شده گونه های هومو مطابقت دارد. اگر این گونه به عنوان گونه جداگانه تأیید شود، H. luzonensis آخرین افزودنی به درخت خانوادگی تکاملی انسان خواهد بود. این کشفیات همچنین حاکی از آن است که در زمان رسیدن انسان به جنوب چین، چندین گروه هومو در جزایر آسیای شرقی و جزایر جنوب شرقی آسیا سکونت داشتند و این موضوع دیدگاه دانشمندان درباره تکامل هومینید در آسیا را پیچیده می کند.

برخورد ستاره های نوترونی و راز پرتو های گاما

کشفیات جدید در سال جاری نشان داد هنگامی که دو ستاره نوترونی به یکدیگر برخورد کردند، این برخورد یک موج سریع از ذرات باردار را وارد فضا نمود. این یافته از تئوری پشتیبانی می کند که گرگرفتگی های مرموز نور پر انرژی به نام انفجار پرتو های گامای کوتاه را در واقع موج هایی قوی از برخورد ستاره های نوترونی می داند. اما محققان برای فهم اینکه آیا این موج ها گاما مقوله ای عادی و تکرار شونده هستند یا خیر نیازمند مشاهدات بیشتر خواهند بود.

حس ششم

مطالعه امواج مغزی نشان می دهد که مانند پرندگان و ماهی ها، ممکن است انسان میدان مغناطیسی زمین را حس کند. در آزمایشگاه ها، افراد در معرض میدان مغناطیسی، الگوی موج مغزی متفاوتی از خود نشان دادند. اما این الگو تنها زمانی شکل می گیرد که میدان به طریقی مشخص حرکت کند. حتی اگر این یافته تأیید شود، مشخص نیست که ما با این حس ششم چه کاری می توانیم انجامم دهیم.

امید هایی برای درمان آلزایمر

چراغ های چشمک زن باعث بهبود حافظه در موش ها با علائم بیماری آلزایمر می شود. نور و صدا های کلیک، امواج گاما را در مغز تقویت می کند، که به نظر می رسد این امواج پلاک های مربوط به بیماری را از بین می برد. موش هایی که تحت درمان قرار گرفتند پلاک های آمیلوئید بتای کمتر در مناطقی از مغز داشتند، بعلاوه نسخه مضر پروتئین تاو در این موش ها کمتر می شود. اگر این درمان در افراد انجام شود، راه جدیدی را برای هدف قرار دادن بیماری دژنراتیو باز می کند. اما بسکمک از درمان هایی که علائم بیماری را در موش ها کاهش داده اند، در انسان اثر مشابهی ندارند.

منبع: sciencenews