با تعدادی از برترین جاذبه های گردشگری پاتایا آشنا شوید - یومی بلاگ

معبد وانسانگ وارارام

یکی از جاذبه های شهر پاتایا، معبد وانسانگ وارارام نام داشت. این مورد از بهترین جاذبه های توریستی پاتایا در فاصله 12 کیلومتری از مرکز شهر نهاده شده و در قسمت جنوبی نقشه شهر پاتایا جا خوش کرده است. بقدری خیره نماینده و باشکوه بود که از دیدنی آن سیر نمیشدم. طبق نظریه های موثق از بزرگان معماری جهان، بنای معبد که یکی از مدرن ترین سازه های مذهبی شهر پاتایا تایلند است، با تلفیقی از معماری هندی، سوئیسی، چینی و ژاپنی قد علم کرده و هر بیننده ای را محو دیدنی خود می نماید.

در گوشه گوشه این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا هنر دست استادکارانی را می بینید که با دقت و ظرافت هر چه تمام تر این بنا را ساخته و آن را به عنوان مرکز بزرگ مدیتیشن بر سر زبانها انداخته اند. در هر قسمتی از این بنا گروههای توریستی زیادی را می دیدم که با دقت و حوصله ویژگی های منحصر بفرد این جاذبه را واکاوی و کاوشهای خود را ثبت و ضبط می کردند تا به علاقمندان این عرصه عرضه نمایند. ناخودمطلع به سوی یکی از افراد متخصص این حوزه رفتم و سعی کردم که دانسته های معماری خود را بالا ببرم؛ دانسته هایی که نه تنها برای لذت بردن هر چه بیشتر از این مورد از دیدنی های معروف پاتایا به من یاری میکرد بلکه در آینده نیز میتوانست برای من بسیار کارگشا باشد.

سیلورلیک

جاذبه ای که در 7 کیلومتری شهر قرار داشت و در نزدیکی یکی از کوههای راسخ این منطقه گسترده شده بود. اگرچه برای رسیدن به این جاذبه مسیر پر پیچ و خمی را پشت سر گذاشتم اما زمانی که به این جاذبه رسیدم، تمام خستگی هایی طول راه را از یاد بردم. این جاذبه که دریاچه نقره ای یا سیلورلیک نام دارد، بقدری مجذوب نماینده است که همگان را غرق در زیبایی خود می نماید. من نیز با دیدن این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا به شدت سرمست شده بودم.

دیدن اتوبوس های توریستی که با رنگ و لعاب خاصی در میان این مورد از دیدنی های معروف پاتایا تردد می کردند، آلاچیق های نقلی و باصفایی که گوشه و کنار مجموعه نهاده شده بودند، درشکه های پر زرق و برقی که با اسبهای اصیل توریستان را به قسمتهای مختلف راهنمایی می کردند در کنار زیبایی های طبیعی این منطقه این توانایی را دارد که حتی کسانی که به چنین مجموعه هایی علاقمند نیستند را نیز سر کیف آورد. از سایر توریستانی که در این مجموعه بودند، شنیدم که یکی از هنرپیشگان معروف سینمای تایلند اقدام به ساخت این مجموعه دیدنی کرده است.

شاید اگر زودتر این موضوع را می دانستم، برایم این رنگارنگی ویژه ای که در مجموعه گرد یکدیگر آمده بودند، توجیه پذیرتر بود و دیگر این چنین در میان جادوی رنگها گرفتار نمی آمدم. اما این عدم مطلعی سبب شد لذتی را بچشم که شیرینی آن از کامم نمی رود. بدون شک، این همه هنرمندی در بکارگیری این رنگها تنها از یک هنرمند بر می آید که با ذوق و دقتی هر چه تمام تر فضا را برای گذران اوقاتی مفرح تجهیز کرد.

مینی سیام

در راه برگشت از دریاچه نقره ای بودم که با یکی از توریستان کشور انگلیس برخورد کردم. او به من درباره یکی از جاذبه های پاتایا گفت که صبح همان روز از نظر گذرانده بود؛ جاذبه ای که در دل خود ماکت کوچک شده ای از آثار دیدنی شاخص کشورهای مختلف جهان را جای داد. آنقدر از تعریفات این توریست به هیجان آمدم که تصمیم گرفتم که صبح روز بعد به سوی مینی سیام که نام این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا بود، حرکت کنم. به محض طلوع آفتاب راه را در پیش گرفتم و زمانی که به داخل این جاذبه قدم گذاشتم، متوجه شدم که تعریفات این توریست اغراق نبوده است، چرا که ده ها ماکت با استادانه ترین حالت ممکن ساخته شده و در این مورد از بهترین جاذبه های توریستی پاتایا گرد هم دیگر جمع شده بودند.

برج ایفل، طاق پیروزی، برج پیزا، کاخ کرملین، کاخ الیزه، دیوار چین و تخت جمشید از جمله ماکتهایی است که در این مکان نهاده شده بودند و دیدنچیان را به میهمانی دور جهان می بردند. در کنار هر یک از این ماکتها توریستانی را می دیدم که با هیجان از راهنمایان درباره نحوه ساخت این سازه های کوچک به دست هنرمندان تایلندی سوال می پرسیدند و حتی از تاریخچه بنای اصلی نیز اطلاعاتی را جویا می شدند. بعد از دیدن این صحنه ها به فکر فرو رفتم و در دلم ذوق بالای مسئولان توریستی تایلند و به ویژه شهر پاتایا تایلند را تحسین کردم، چرا که با یک انتخاب صحیح توانسته بودند چرخه دنده های صنعت توریستی را با سرعت مناسب تری در حرکت نگه دارند.

مجسمه بودای بزرگ

در مجموعه مینی سیام که چرخ می زدم، با دکه ای روبرو شدم که به توزیع بروشور درباره دیدنی های معروف پاتایا مشغول بود و سعی داشت از این طریق اطلاعات بیشتری را از مکانهای دیدنی به توریستان ارائه کند. به سوی دکه حرکت کردم و یکی از این بروشورها را از مسئول دکه دریافت نمودم. در حال دیدنی عکسهای بروشور بودم که به ناگاه چشمانم بر روی یک مجسمه طلایی رنگ بزرگ مات ماند؛ مجسمه ای که با نام بودای بزرگ در جهان معروفیت یافته بود و به عنوان یکی از اصلی ترین نمادهای پاتایا و یکی از بهترین جاهای دیدنی پاتایا هم در روزنامه های توریستی خود را جای داد.

هر چند از عکس نیز تعیین بود که این مورد از دیدنی های معروف پاتایا تا چه حد بزرگ است، اما تصمیم گرفتم به مجاورت این جاذبه از شهر بروم. زمانی که به نزدیک این مجسمه رسیدم، زمان غروب آفتاب بود و این از خوش اقبالی من بود که در باشکوه ترین و دیدنی ترین حالت ممکن به میهمانی این جاذبه رفتم. رنگ غروب آفتاب در سر تا پای این مجسمه طلایی چشم انداز ای را خلق کرده بود که نه تنها نگاه بینندگان بلکه تمام تپه را گرفتار زیبایی های خود کرد. کمی که از پله ها بالا رفتم و به کنار پاهای مجسمه رسیدم، دیگر آفتاب به صورت کامل غروب کرده بود. اما این به آن معنا نیست که دیگر نتوانستم از این مسجمه دیدن کنم بلکه با یاری نورپردازی زیبایی که در محوطه اطراف مجسمه کار شده بود، به این مهم دست یافتم و توانستم حتی تصاویر خاصی را نیز ضبط نمایم.

باغ نانگ نوچ

صبح روز سوم از سفرم به شهر پاتایا تایلند قصد داشتم که روز خودم را متفاوت از دو روز دیگر آغاز کنم و به همین علت به سوی باغی حرکت کردم که در آن شاخص ترین و کمیاب ترین گیاهان تزئینی جهان پرورش می یافت؛ باغی که در 18 کیلومتری شهر قرار داشت، در جهت غربی این شهر واقع شده بود و با عنوان باغ نانگ نوچ شناخته میشد؛ جاذبه ای که علاوه بر داشتن گیاهان زینتی کمیابی چون نمونه های خاصی از ارکیده، گیاهانی را در دل خود جای داده بود که نمونه های آن در سایر نقاط جهان به صورت انگشت شمار دیده میشد. در هر غرفه از این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا گیاه شناسی مطلع و خوش برخورد حضور داشت که به سه زبان زنده جهان درباره گیاهان آن غرفه توضیحاتی را ارائه میداد.

از نحوه پرورش و نگهداری آنها سخن میگفت و تعداد گونه های مشابه آن در منطقه ها دیگر جهان را بر می شمرد. کمی که با این گیاه شناسان صحبت کردم، متوجه شدم که بیشتر آنها فارغ التحصیلان دانشگاه های معتبر جهان هستند که با خرج دولت تایلند به این کشورها فرستاده شدند و پس از کسب علم و مهارت برای رشد و ارتقا کشورشان به این محیط ها آمده تا ضمن ارائه اطلاعات مفید، توان توریستی کشورشان را ارتقا دهند. با یکی از آنها که صمیمی تر شدم، به من گفت که در ساعات خاصی در مجموعه نمایش های فرهنگی و شوهای بسیار معروف فیل ها نیز برگزار می گردد و همین امر سبب شده که علاقمندان بیشتری به این مورد از دیدنی های معروف پاتایا مراجعه نمایند.

او به من گفت که البته این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا تنها مجموعه ای نیست که در آن فیل ها به اجرای نمایش می پردازند و در دهکده فیل ها نیز میتوانم با این حیوانات بامزه روبرو شوم و از دیدنی آنها لذت ببرم. همین جرقه باعث شد که مقصد توریستی بعدی خود را دهکده فیل ها انتخاب کنم.

دهکده فیل ها

اگرچه دهکده فیل ها فاصله زیادی با مرکز شهر داشت اما در حقیقت مجموعه ای بود که به شهر فیل ها شناخته میشد و در آن علاوه بر فیل های توانمند و جوان، فیل های ناتوان نیز نگهداری می شدند و همین امر باعث شده بود که دامپزشکان در این مجموعه فعالیت داشته باشند. به علاوه این شهر یکی از مراکز مهم توریستی پاتایا نیز به شمار می رود؛ شهری که قدمتش به سال 1973 میلادی باز میگشت و از آن تاریخ به بعد شهر به مرور زمان توسعه پیدا کرد. این گستردگی از چند منظر بود؛ هم از نظر تعداد فیل های بارنشسته ای که به این دهکده منتقل می شدند و هم از نظر امکاناتی که در جهت نگهداری از فیل ها به این مکان آورده میشد.

امروزه تعداد زیادی از فیل ها را می بینید که از جنگل تایلند خارج شده و به این مورد از بهترین جاذبه های توریستی پاتایا آورده می شوند تا زیر نظر محیط بانان به زندگی خود ادامه داده و با یاری گرفتن از آموزش های مربیان نمایش ها و شوهایی را در معرض دید علاقمندان قرار دهند. رژه های منظم فیل ها با صف های منسجم، فوتبال بین فیلی با تیم های شش نفره از فیل های تعلیم دیده، فیل سواری و انجام حرکات نمایش بر روی فیل از جمله همین برنامه ها هست که هم توریستان را سر ذوق می آورد و هم برای خود فیل ها نشاط آور است.

در کنار این برنامه های مفرح اما توریستانی هم چون من که به این مورد از بهترین جاذبه های توریستی پاتایا سر می زنند، این فرصت را دارند که به فیل ها غذا بدهند و آب خوردن آنها را از نزدیک مشاهده نمایند. ساعاتی را که در این دهکده گذراندم، جزو بهترین و مفرح ترین بخشهای سفرم به شهر پاتایا بود، چرا که تا پیش از آن تجربه هم بازی شدن با هیچ نوع حیوانی را نداشتم و اینکه از فاصله چند سانتیمتری یک فیل عبور کردم و با آن هم بازی شدم، به شدت برایم هیجان انگیز و بی مثال بود.

بیشتر بخوانیددهکده فیل های پاتایا؛ دیدنی متحیر نماینده در آسیا

باغ وحش ببرها

حالا که دیگر ترس من از حیوانات ریخته بود و از دیدنی فیل ها حسابی ذوق زده شده بودم، تصمیم گرفتم که به باغ وحش دیگری نیز سری بزنم؛ باغ وحشی که در آن حدود 200 ببر در قفس های ایمن نگهداری می شدند. به همین علت به سمت شمال شهر پاتایا تایلند حرکت کردم و خود را به باغ وحش ببرها رساندم؛ باغی که در آن علاوه بر ببر، کروکدیل، کانگورو، شتر تک کوهان و خوک نیز نگهداری شده و برخلاف اسمی که بر روی آن گذاشته شده بود، یک جنگل کوچک شده به نظر می آمد.

کمی که در این مورد از دیدنی های معروف پاتایا گشت زدم، متوجه شدم که هر ببر علاوه بر پرستاری که نگهداری آنها را بر عهده دارد و سر ساعت مقرر غذای آنها را در اختیارشان قرار می دهد، مربیان کارکشته ای نیز دارند که به آنها راه رفتن روی بند، پریدن از روی آتش، رقصیدن، کشتی گرفتن با کروکدیل ها و بسکتبال بازی کردن با فیل ها را آموزش می دهد تا به این طریق برنامه های شاد و مفرحی را نیز در معرض دید علاقمندان قرار دهند. من که بی صبرانه منتظر دیدن این هنرنمایی ها بودم، بلیت نمایش همان روز را تهیه کردم و از لحظه لحظه نمایش فیلمبرداری کرده تا زمانی که به خانه برگشتم، برای دوستان و فامیل به نمایش درآورم.

موزه ریپلی

روز شگفت انگیزی را پشت سر گذاشته بودم و قصد داشتم که این شگفتی را تکمیل کنم. به همین علت به سراغ موزه ای رفتم که در آن عجیب ترین و خاص ترین اشیای جهان گرد یکدیگر جمع شده بودند. هر چند فضای این مورد از دیدنی های معروف پاتایا بسیار خاص بود و در طبقه سوم مرکز خرید رویال گاردن نهاده شد اما در دل آن اشیاء و وسایلی یافت میشد که هیچ بیننده ای در فکر خود متصور نشده بود. انسانی با چهار چشم، خطای چشم، سینمای 12 بعدی، ابزار شکنجه ابتدایی چون ماسکهایی از پوست انسان، ماکت کشتی تایتانیک که با میلیونها چوب کبریت ساخته شده بود و اسبی با سه پا تنها بخشی از اشیایی بود که در این مورد از دیدنی های معروف پاتایا دیده میشد.

من که از دیدن چنین اجسامی به شدت حیرت کرده بودم، درباره هر یک از آنها اطلاعاتی را جمع آوری کردم؛ اطلاعاتی که بیانگر تاریخچه هر کدام از آنها بود بر روی لوح های زرین به سه زبان زنده جهان درج شده تا علاقمندانی که امکان حضور در این مکان را دارند، بتوانند از آنها بهرمند شوند.

کوه بودا

من که کوه بودا را از دور دیده بودم، تصمیم گرفتم که به عنوان مقصد بعدی توریستی متنوع ام در شهر پاتایا تایلند به آن سری بزنم. به همین علت در یک صبح زیبا به طرف این کوه که در ضلع شمالی کوه خائو چی چان قرار داشت، حرکت کردم. زمانی که به نوک این کوه رسیدم، تازه متوجه شدم که چرا این کوه تا این حد پر آوازه است، چرا که در آن یک مجسمه 109 متری از بودا به صورت حجاری شده نهاده شده بود؛ تمثالی که از نظر هیبت در جهان بی رغیب بوده و سبب شده که این کوه نیز به نام بودا معروفیت پیدا کند.

دقت و ظرافتی که در ساخت و طراحی این مورد از دیدنی های معروف پاتایا بکار گرفته شده، بقدری خیره نماینده بود که همه کسانی که حتی در این زمینه نیز تبحر ندارند، زبان به تحسین بگشایند و از اهالی فن درباره چگونگی ساخت و تراش کاری آن سوال نمایند. در تاریخچه مربوط به این مجسمه آمد که یک هنرمند خلاق تایلندی در پنجاهمین سالگرد پادشاهی تایلند با بهره گرفتن از لیزر این مجمسمه را حکاکی کرده و به مردم و حکومت کشور خود هدیه داده است؛ هدیه ای که تا سالهای بعد از آن نیز به عنوان یک شاخص توریستی توانسته میلیونها توریست را به مکانی که حدود 20 دقیقه با مرکز پاتایا فاصله دارد، بکشاند.

اگرچه این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا زیاد مترفع نیست اما علاقمندان می توانند با سوار شدن بر روی فیل هایی که در این مسیر تردد می نمایند، خود را به نزدیکی این مجسمه برسانند. من نیز لذت فیل سواری در کشور تایلند را در نزدیکی همین جاذبه تجربه کردم.

ساحل جامتین

هوا در پاتایا بقدری دلنشین بود و آفتاب آنقدر لطیف شهر را نور باران کرده که من را به وقت گذرانی در کنار ساحلی زیبا دعوت میکرد. پس به سوی ساحل جامتین حرکت نمودم؛ ساحلی که حدود 6 کیلومتر طول دارد و با داشتن امکانات رفاهی و تفریحی قابل ملاحظه این امکان را داشته که اوقات به یادماندنی و فراموش نشدنی را برای میهمانان خود ایجاد نماید. وجود امکانات غواصی در دل آبهای زلال نیلی رنگ دریایی که منتهی به این ساحل میشد، وسوسه آب تنی در عمق دریا را در دل همه ایجاد میکرد. جت اسکی، قایق سواری و آفتاب گرفتن زیر نور خورشید بر روی ساحل شنی جامتین از دیگر لذتهایی بود که کام توریستان را شیرین میکرد. صرف غذای دریایی در میانه روز در رستورانهای دریایی این ساحل هم از دیگر تجربیاتی بود که من داشتم.

معبد حقیقت

از ساحل جامتین به سوی شمال شهر پاتایا تایلند حرکت کردم و خودم را به یکی از زیباترین جاذبه های شهر پاتایا رساندم؛ جاذبه ای که به حدی دلفریب و زیباست که نمیتوان از آن چشم برداشت. این جاذبه که معبد حقیقت نام دارد و در نزدیکی ساحل دریا نهاده شده، در دل خود مجسمه های کوچک و بزرگی از بودا را جای داده و نمادهای مختلفی از هندو بر روی دیواره های آن نصب شده است. این بنا که حدود 105 متر مربع مساحت دارد، از چوب ساخته شده و با زیبایی هر چه تمام تر باورها و فرهنگ پیشینیان خود را به نمایش گذاشت، چرا که در فرهنگ کهن کشور تایلند و در باور مردمان محلی این کشور و بعلاوه در حکمت و فلسفه ای که در روح این کشور جاری است، چوب بسیار جایگاه ویژه ای دارد و از تقدس بالایی برخوردار است.

وقتی که در پیچ و خم این معبد و پناهگاه حرفه ای گردش میکردم، متوجه شدم که این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا نه تنها یک جاذبه مذهبی است بلکه جاذبه ای بوده که در آن برنامه های تفریحی نیز برگزار می گردد. شوی مجذوب کننده دلفین ها از جمله همین برنامه های تفریحی بوده که این مکان مقدس در پاتایا را برای همه توریستان شاخص کرده و علاقمندانی هم چون من می توانند از ساعت 8 صبح تا 18 به این مکان سر بزنند.

آکواریوم و جهانی زیر آب

مسیر گشت و گذار در پاتایا را به سوی بزرگترین و مجهزترین آکواریوم آسیا یعنی آکواریوم و جهانی زیر آب کج کردم و خودم را به این جاذبه رساندم؛ جاذبه ای که در جهت جنوبی شهر قرار داشت. برای اینکه زمان را از دست ندهم و سریع تر به این آکواریوم 100 متری برسم، سوار بر اتومبیل های درون شهری شدم و از راننده شنیدم که در این آکواریوم حدود 4000 گونه آبزی زندگی می نمایند. این رقم در زمانی که از طرف راننده تاکسی مطرح شد، اغراق به نظر آمد اما زمانی که به داخل این آکواریوم بزرگ رفتم، دیدم که به هیچ عنوان اغراقی در کار نبوده است. تنوع بالای آبزیانی که درون این مورد از بهترین جاهای دیدنی پاتایا زندگی می کردند، سبب شده که این جاذبه به حق لقب شهر زیر آب را از آن خود کند.

جزیره مرجانی پاتایا

همواره در بین توریستان و علاقمندان به توریستی مرسوم بوده که در پی دیدنی غروب خورشید در کنار ساحل دریاها باشند یا برای دیدنی طلوع آفتاب به قله کوه ها صعود نمایند. اما من همواره در پی سنت شکنی بودم. پس، تصمیم گرفتم که طلوع خورشید را از ساحل دیدن کنم. برای همین در ساعات ابتدایی روز خود را به جنوب غربی شهری پاتایا رساندم و در میان ساحلی با شنهای سفید و آب شفاف اطراق کردم. این ساحل که جزیره مرجانی نام دارد، چنان زیبا و حیرت آور بود که باعث شد زیباترین تصویری که ممکن بود از طلوع خورشید پیش چشمان کسی به نمایش درآید برای من خلق گردد. آب زلال و شفافی که در کنار ساحل جزایر مرجانی در تلالو بود، در کنار صدفهایی که به سفیدی شیر بودند، مرا به شدت هیجان زده کرد.

دوست داشتم زمان متوقف گردد و تا همواره در میان این شنهای نرم و این آب زلال عمر خود را سپری کنم. در حال قدم زدن در ساحل بکر این جزایر بودم که متوجه شدم تورهای توریستی با اعضای خود به این محیط آمدند؛ توریستانی که همچون من از دیدن این صحنه ها به شدت ذوق زده شده و دنبال ثبت این لحظات در دوربین های خود بودند. امکانات رفاهی و تفریحی این جزایر هم سبب شده که توریستان به هیچ عنوان احساس کاستی و کمبودی نداشته باشند. صرف صبحانه در قایق های توریستی این منطقه که از جنس شیشه هستند، بر زیبایی های لحظاتی که در این منطقه می گذراندم، افزوده بود و این مورد از بهترین جاذبه های توریستی پاتایا را به یکی از شگفت انگیزترین ها برای من بدل کرد.

تئاتر آلانگ کارن

بعد از یک آغاز فوق العاده و پر از هیجان به مرکز شهر پاتایا تایلند برگشتم و با دیدن تبلیغات تئاتر آلانگ کارن که در بزرگترین آمفی تئاتر این شهر برگزار میشد، تصمیم گرفتم تا بلیطی تهیه کنم و به دیدنی این تئاتر که از فرهنگ حماسی این کشور نشات گرفته، بنشینم؛ تئاتری که از فرهنگ این مردمان جوشیده و سعی دارد تا دلاوری های این منطقه را به محسور نماینده ترین شکل ممکن به رخ بینندگان بکشد. در تبلیغات این تئاتر قید شده بود که این برنامه تا به امروز برنده جایزه های متعددی بوده و توانسته در مجامع بین المللی و در محافل فرهنگی، تاریخی و اساطیری تحسین صاحب نظران را برانگیزد.

ثانیه به ثانیه این نمایش البته برای من نیز که در عرصه هنر اطلاعات ناقصی دارم، به شدت خاص و به یاد ماندنی بود بقدری که اگر توانش را داشتم، یک جایزه نیز از طرف تمامی دیدنگران حاضر در مجموعه به بازیگران آن اهدا میکردم؛ جایزه ای از جنس تحسین و ستایش برنامه ای که نشان دهنده هویت فراموش نشدنی این سرزمین است.

پارک سنگ های چند میلیون ساله و مرزعه تمساح

پس از صرف ناهار در مرکز شهر و در ادامه سفرم این بار به 9 کیلومتری شهر پاتایا تایلند حرکت کردم و خودم را به پارک بسیار وسیع و زیبایی رساندم که در آن صخره هایی جای گرفته که قدمت چند صد ساله داشتند. پارک سنگ های چند میلیون ساله و مرزعه تمساح بقدری زیبا و خوش آب و هوا بود که گمان کردم به یکی از باغ های بهشتی وارد شدم. نسیم خنکی که در میان شاخ و برگ درختان می وزید و آنها را به حرکت در می آورد، مرا به شدت سرحال آورده بود و باعث شده که خستگی راه را فراموش کنم. با توریستان دیگر هم صحبت شدم و دانستم که این مکان تنها به علت داشتن این صخره های تاریخی معروفیت نیافته و بلکه وجود 1000 کروکدیل، شیر، ببر، آهو، خرسهای کمیاب، مارماهی های آمازونی، گربه ماهی، فیل و اسب و شتر نیز باعث شد که این پارک به مکانی پرطرفدار تبدیل گردد.

جاذبه ای که به شدت برای گردش علمی دانش آموزان و دانشجویان مناسب است، چرا که هر کدام از راهنمایان این مورد از بهترین جاذبه های توریستی پاتایا می توانند اطلاعات زیادی را در اختیار بازدید نمایندگان قرار دهند. به عنوان مثال، من که خودم اطلاعات کمی از مارماهی آمازونی داشتم، توانستم اطلاعاتم را پس از مصاحبه با یکی از این راهنمایان ارتقا دهم و این برای من که فردی به شدت کنجکاو هستم، بسیار شاد نماینده بود. البته، دیدنی شوی کروکدیل ها و دیگر حیوانات این پارک بزرگ نیز در عمیق تر شدن لبخندی که بر روی لبم نقش بسته، تأثیرگذار بود و نمیتوان از این مورد نیز غافل شد.

موزه بطری های شیشه ای

در روز آخر سفر اما قصد کردم که ساعات پایانی را نیز در میان یکی از بهترین جاذبه های توریستی پاتایا بگذارنم و به همین علت به طرف موزه بطری های شیشه ای حرکت کردم؛ موزه ای که در آن بیش از 300 نمونه اثر هنری جای گرفته بود؛ آثاری که با ذوق بسیار بالای هنرمندانی چون پیتر بدلایس آلمانی ساخته شده بودند. این آثار که مواد اولیه آنها نیز بطری های شیشه ای مصرف شده بود، آنقدر خاص و بی همتا بودند که آرزو کردم که آنها را در ویترین منزل خودم نگهداری میکردم. دیدن کلیساها، کاخ ها، کشتی ها، معبدها و بسیای از مکانهای دیدنی جهان در قالب ماکتهای شیشه ای می تواند برای شما نیز جالب توجه باشد.

منبع: همگردی