شما بگویید؛ پلی استیشن 5 یا ایکس باکس سری ایکس؟ - یومی بلاگ

آبان ماه سال گذشته بود که سونی و مایکروسافت کنسول های نسل نو خود را وارد بازار کردند. پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری ایکس سخت افزاری بسیار قدرتمند را در خود جای داده اند و با اینکه قرار نیست شاهد عملکردی در حد و میزان گران ترین کامپیوترهای بازی باشیم، معتقدیم که این کنسول های پانصد دلاری در مقایسه با قیمتشان ارزشی چند برابری دارند. خیلی ساده می گوییم، اگر بخواهید همین حالا سراغ بازی های نسل نو روی کامپیوتر بروید، احتیاج به کارت گرافیکی دارید که حداقل چند برابر یک کنسول نسل نو قیمت دارد، دیگر قطعات مثل پردازنده اصلی و این ها با قیمت های بالایشان به جای خود.

پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری ایکس هر دو قرار است پایه پیشرفت های صنعت بازی در چند سال آینده باشند. چه کنسول مایکروسافت و چه کنسول سونی، سخت افزاری عالی در اختیار بازی سازان قرار می دهند؛ سخت افزاری که حدودا یکسان است. کنسول مایکروسافت پردازنده ای کمی قوی تر دارد و در طرف مقابل، سرعت حافظه فلش کنسول سونی حتی از گران ترین کامپیوترها هم جلو می زند.

از نظر اجرای بازی، قرار نیست چندان تفاوتی در بازی ها ببینید. هر دو کنسول در اجرای بازی های ساخته شرکت های مختلف تجربه یکسانی خواهند داشت. احتمالا ایکس باکس سری ایکس چند پیکسل بیشتر از رقیب خود نشان می دهد؛ چند پیکسل که تشخیص تفاوت آن کار من و شما نیست. اگر چشم شما تفاوت بین وضوح تصویر 1900p و 2160p را روی تلویزیون تشخیص می دهد، بهتر است بی خیال کنسول شوید و کامپیوتر خریداری کنید.

همان طور که گفتیم، بازی ها تجربه حدودا یکسانی روی هر دو کنسول ارائه خواهند داد، اما در هر حال محض بلند کردن صدای هواداران، یک جدول مقایسه سخت افزاری برایتان در ادامه قرار می دهیم.

جدا از سخت افزار خود کنسول، عامل دیگری هم روی ساخت بازی برای این دستگاه ها تأثیر می گذارد. سازنده های کنسول های بازی، در اینجا سونی و مایکروسافت، یک کیت توسعه نرم افزاری فراوری و به بازی سازان ارسال می نمایند. بازی سازان با استفاده از این مجموعه ابزار، شامل نرم افزار و سخت افزاری خاص، کد خود را روی کنسول آماده اجرا می نمایند. در حال حاضر، سونی کیت توسعه نرم افزاری بهتری به بازی سازان ارائه نموده است و به همین علت هم بازی های شرکت های مختلف، بعضا عملکردی بهتر روی پلی استیشن 5 داشته اند. اما ما می گوییم که این فرایند در آینده ادامه پیدا نخواهد کرد و بازی سازان مختلف، کاری به استودیوهای خود سونی و مایکروسافت نداریم، نهایتا حال بهتری با ایکس باکس و سخت افزار معمول تر و قدرتمندتر آن خواهند داشت.

مایکروسافت قوی ترین سخت افزار ممکن برای یک کنسول پانصد دلاری را در ایکس باکس سری ایکس جای داده است. از آن طرف، سونی مطمئن شده است تا به تعادلی در ارایه سخت افزار قدرتمند و قابلیت های نو و جهش های عظیم برسد. قابلیت هایی مثل اس اس دی بسیار سریع، یک هسته جداگانه برای پردازش فایل های فشرده شده و یک پردازنده مجزا برای پردازش صدای سه بعدی، همگی مختص پلی استیشن 5 هستند و احتمالا فقط هم در بازی های ساخته خود سونی استفاده خواهند شد.

پیش از اینکه به مهم ترین موضوع یعنی بازی ها برسیم، کمی هم قابلیت های کنسول ها را آنالیز می کنیم.

سونی برای پلی استیشن 5 یک دسته شگفت انگیز طراحی نموده است که مستقیما روی تجربه بازی تأثیر می گذارد. دسته دوال سنس به جای شوک های قدیمی، از تکنولوژی لرزش نوی استفاده می نماید که شبیه به لرزش های خاص گوشی های هوشمند پرچم دار است. تعدادی از این حسگرها در بدنه دسته تعبیه شده اند تا حتی ریزترین لرزش ها مثل حرکت ماسه زیر پای شخصیت را در دست شبیه سازی نمایند. تغییر فشار ماشه های دسته (کلیدهای پشتی) با توجه به احتیاج بازی ساز و موقعیت داخل بازی هم از دیگر قابلیت های مجذوب کننده دوال سنس است.

ایکس باکس سری ایکس هم قابلیت مجذوب کنندهی دارد که در کنسول سونی پیدا نمی گردد. روی این کنسول می توان چهار بازی را حدودا همواره در حالت اجرا نگه داشت و بین آن ها رفت و آمد کرد. قابلیتی به نام ادامه سریع روی ایکس باکس سری ایکس به کاربران اجازه می دهد تا بازی خود را در لحظه متوقف نمایند، کنسول را خاموش نمایند یا به بازی دیگری بفرایند و دوباره بازی خود در همان لحظه برگردند. اگر بخواهیم کمی فنی این قابلیت را شرح دهیم، در واقع آنچه در رم کنسول است کاملا ذخیره می گردد و با اجرای دوباره بازی، آن داده ذخیره شده از رم خوانده و اجرا می گردد. چهار بازی را می توان هم زمان در حالت ادامه سریع داشت.

با این حال، همان طور که گفتیم، هیچ کدام از این قابلیت ها واقعا اهمیت ندارند و مهم ترین موضوع، خود بازی هاست. ساده بگوییم، کنسول یک دستگاه برای اجرای بازی است و همین و سر و کله زدن سر قابلیت های سخت افزاری و امکانات رابط کاربری و چیزهایی از این قبیل، پوچ ترین کار جهانست. قرار است روی این دستگاه ها بازی کنیم و به هنگام مقایسه دو کنسول، محتوای ارائه شده روی این کنسول ها را آنالیز می کنیم.

مهم ترین موضوع برای آنالیز یک کنسول، نگاه به بازی های ارائه شده روی آن است. برای مثال، قدرت سخت افزاری کنسول های نینتندو حتی با کنسول های سونی و مایکروسافت قابل مقایسه نیست، اما اگر می خواهید زلدا و ماریو بازی کنید، باید کنسول نینتندو را خریداری کنید. این موضوع برای سونی و مایکروسافت هم صدق می نماید. اگر می خواهید گاد آو وار و آنچارتد و لست آو آس بازی کنید، باید کنسول سونی را تهیه کنید و در مقابل اگر می خواهید هیلو و گیرز آو وار و فورتزا بازی کنید، باید سراغ کنسول مایکروسافت بروید.

در نتیجه به جای مقایسه کنسولی، بگذارید مجموعه های دو شرکت را با یکدیگر مقایسه کنیم.

تا همین یکی دو سال پیش اگر درباره بازی های ارائه شده روی کنسول های سونی و مایکروسافت می پرسیدید، بدون هیچ بحثی سونی را برنده این مقایسه اسم می کردیم. در حال حاضر هرگز چنین چیزی صحت ندارد. مایکروسافت با شرکت ها و استودیوهای متعددی که تصاحب نموده، نه تنها کاملا می تواند با استودیوهای سونی رقابت کند، بلکه حتی ممکن است در بعضی مواقع در این رقابت جلو بزند. فهرست بالا را ببینید، بیش از نیمی از مجموعه های عالی ایکس باکس به خاطر خرید هوشمندانه شرکت بتسدا است. البته که هنوز هم معدود استودیوهای بازی سازی در جهان وجود دارند که بازی هایشان کیفیتی در حد و میزان ساخته های استودیوهای زیرمجموعه سونی داشته باشد، اما قول می دهیم که مایکروسافت هم به زودی خروجی های شگفت انگیزی از استودیوهای زیاد خود داشته باشد.

در همین شش ماه گذشته، سونی دو تجربه انحصاری خارق العاده روی پلی استیشن 5 ارائه داده است که از نظر فنی باکیفیت ترین بازی های تاریخ هستند و روی هیچ پلتفرم دیگری هم پیدا نمی شوند. ایکس باکس در مقابل، یک سال گذشته را صرف پر کردن آرشیو سرویس اشتراکی عالی خود نموده است. به جرأت هم می گوییم که هیچ سرویس اشتراکی بازی دیگری قرار نیست روی دست ایکس باکس گیم پس بلند گردد.

نهایتا، می خواهیم این سؤال را از شما بپرسیم. شما از بین دو کنسول نسل نو سونی و مایکروسافت، کدام را انتخاب می کنید و اگر شما باشید، بین پلی استیشن 5 و ایکس باکس سری ایکس کدام را برمی گزینید؟ شما بگویید پلی استیشن 5 یا ایکس باکس سری ایکس؟