با خودت چه می کنی آقای ویلموتس؟! - یومی بلاگ

حمیدرضا عرب،بهتر است با این پرسش کلیدی آغاز کنیم: اردوی اخیر تیم ملی آیا دستاوردی برای مارک ویلموتس داشت؟

شاید سرمربی تیم ملی به دلیل حفظ مناسباتش با بالادستی ها به خصوص تصمیم گیران در فدراسیون فوتبال بعد از سرانجام زمانی که با بازیکنان دعوت شده گذاشت از برگزاری اردو یا به اصطلاح مینی کمپ ابراز رضایت کند اما واقعیت این است که اردوی اخیر به لحاظ فنی و حتی شناختی نه تاثیرآن چنانی در تفکرات سرمربی تیم ملی دارد و نه بازیکنان.

برای زیرسوال بردن اردوی اخیر همین آدرس کفایت می نماید که شیوه تمرینی بازیکنان در تیم های خود را رصد کنیم. بازیکنان حاضر دراردوی تیم ملی غالبا از تمریناتی سخت و طاقت فرسا به اردوی تیم ملی رسیدند؛ آن هم به این دلیل روشن که فوتبال باشگاهی جهت آماده سازی بدنی خود برای ورود به دوران پرفراز و نشیب بازی های لیگ را سپری می نماید و اساسا انتظار اینکه بازیکنان در چنین بازه ای که هرروز بر شدت تمرینات بدنسازی خود می افزایند و قابلیت حضور در بازی های تدارکاتی و ارائه کیفیت فنی خود به نحو مطلوب را ندارند.

از طرفی دوگانگی ایجاد شده در نحوه تمریناتی که بازیکنان در باشگاه های خود پشت سرگذاشته اند با آنچه در تمرینات تیم ملی از آن ها خواسته شده نیز خود مسئله ساز است و افکار آن ها را با یک پریشانی نهفته روبرو خواهد نمود و چه بسا قدرت تصمیم گیری درست را هم کاهش خواهد داد.

فدراسیون فوتبال اما به جهت آنکه برگزاری یک اردوی مهم در فروردین ماه را از دست داده بود کوشید به هر شکل ممکن اردویی را در تابستان داغ برگزار کند که اگر هدف صرفا برگزاری باشد آن ها به خواسته خود رسیده اند اما اگر اهداف فنی و استراتژیک باشد یقینا نه مارک ویلموتس به آنچه مد نظرش بوده دست یافته و نه فدراسیون فوتبال و باید تعارفات را در روبروه با این اردوی اخیر کنار گذاشت و با نگاهی واقع بینانه تر به ارزیابی آنچه رقم خورد پرداخت.

شیوه رفتاری بازیکنان در بازی تدارکاتی اخیر با تیم امید کاملا گویای ترس و نگرانی آن ها از مصدومیت بود به شکلی که کیفیت بازی برگزار شده را به طرز مشهودی کاهش داد که اعتراض پنهان هر دو سرمربی را هم پی داشت. در واقع اردوی اخیر برای فرهاد مجیدی و شاگردانش که چند روز زودتر از تیم ملی برنامه تمرینی خود را آغاز نموده بودند هم اثرات مثبتی به همراه نداشت و آینده نگرانه و منطقی بود که فدراسیون فوتبال ابتدا زمان مناسب تری را برای برگزاری این اردو برمی گزید و لااقل اجازه می داد از آغاز لیگ چند هفته ای بگذردو بعد مینی کمپ را تشکیل دهد و در وهله بعدی اینکه به جای برگزاری بازی تدارکاتی میان تیم ملی و تیم امید که سال ها است منسوخ شده رقبای تدارکاتی ایده ال تری را برای این دو تیم مهیا می کرد.

دربازی اخیر به وضوح دیده شد که بازیکنان دو تیم احتیاط را سرلوحه رفتار فنی خود قرار داده بودند و حتی کوشش می کردند به هم آسیب نرسانند که این وضعیت به شدت از بار فنی آن دیدار کاست. البته نباید از بازیکنان خرده ای هم گرفت چرا که باشگاه های خارجی نیز هیچ یک به بازیکنان ایرانی اجازه حضور در تمرینات تیم ملی را ندادند به این دلیل اساسا برگزاری اردو ملی در چنین زمانی توجیه فنی و علمی ندارد و عجبا که باشگاه ها در فوتبال ایران چنین ریسک بزرگی را به جان خریدند و اجازه دادند بازیکان شان در اردوی تیم ملی حضور یافته و محک بخورند درحالی که هیچ باشگاه خارجی چنین مجوزی به بازیکنان ایرانی نداد.

برگزاری اردوی اخیر را در واقع باید اولین خطای مارک ویلموتس در حوزه کاری جدید نامید. تصمیمی عجیب که بیشتر به یک خودزنی می مانست.

1