خانه های متروکی که شبیه کپسول زمان هستند - یومی بلاگ

کپسول های زمان را می توان به دو دسته تقسیم کرد: هدفمند و غیرهدفمند. کپسول زمان هدفمند دارای هدف مشخصی است و معمولاً به قصد باز شدن بعد از زمان مشخصی ساخته می گردد. کپسول های زمان غیرهدفمند معمولاً چیزهای باستانی هستند.

کپسول زمان نمایشگاه دنیای نیویورک در سال 1939، به وسیله وستینگهاوس، به اسم بخشی از نمایشگاه آنها، ساخته شد. ارتفاع آن 90 فوت بود، با قطر داخلی 6.5 اینچ، و وزنی معادل 800 پوند. این کپسول شامل اقلام روزمره، مانند عروسک، قرقرهٔ نخ، یک کتاب در خصوص پیشینه ها (تشریح کپسول و سازندگان آن)، شیشهٔ کوچکی از دانه های مواد غذایی اصلی، یک میکروسکوپ و یک فیلم 15 دقیقه ای از وقایع و اخبار روزانه، نوارهای میکروفیلم متراکم شده از محتوای سیرز ریباک، واژه نامه ها، اصطلاح نامه، سانما و متون دیگر است.

اما اولین کپسول زمان مدرن در سال 1965 در همان جای کپسول اولی ساخته شد. هر دو کپسول 50 پا زیر زمین دفن شده اند. هر دو کپسول قرار است که در سال 6939 باز شوند.

طی دورهٔ سوسیالیزم در روسیه، کپسول های زمان زیادی همراه با پیغام های برای آیندگانی که در جامعهٔ کمونیست آینده زندگی خواهند کرد، به خاک سپرده شدند.

اما فارغ از این کپسول های زمان، بعضی انبارها، آرشیوهاش شخصی و خانه های متروک هم کپسول ها زمانی اتفاقی هستند. شما وارد یک خانه می شوید و یک دفعه وارد فضایی می شوید با مبلمان نزدیک یه یک قرن قبل، کپه روزنامه ها و مجلات چند دهه قبل، وسایل خانه بسیار قدیمی.

حتی ممکن است این خانه هنوز مسکونی باشد و ساکنان آن احساس فاصله گرفتن از روتین جامعه نداشته باشند. اما شما به اسم یک ناظر خارجی هر وقت داخل یا خارج می شوید، گویی سفری در زمان می کنید!

چند وقت پیش عکاسی به نام برایان سانسیورو، وارد خانه ای متروک شد که متعلق به یک کهنه سرباز آمریکایی جنگ دنیا دوم بود. کسی که در این جنگ اسیر هم شده بود و نشان نظامی هم برای شجاعتش دریافت نموده بود. این خانه دست کم دو دهه بود که متروک رها شده بود.

عکس هایی که این عکاس از این خانه در صفحه اینستاگرام خود گذاشت برای مخاطب آمریکایی بسیار جالب بود، گویی آنها را وارد دنیای پدربزرگ ها و مادربزرگ های خود نموده بود.