خواص دارویی گیاه انیسون - یومی بلاگ

به تلاش: محمد کمالی نژاد

نام رایج:

انیسون

نام عربی:

بزرالرازیانج، رازیانج رومی، حب الحلوه

نام های دیگر:

بادیان رومی، شیرین بادیان (سبزوار)

ماهیت:

تخم نباتی است، بلندتر از یک ذرع، ساقه اش مربع و باریک، و برگ آن باریک و خوشبو و گل آن مایل به سفیدی، تخم آن در غلافی لطیف و طولانی و از رازیانه کوچکتر و سبز مایل به سفیدی و برترین آن خوشبوی تازه بالیده آن است که پوست آن جدا نشده باشد.

طبیعت:

گرم در دوم و خشک در سوم

افعال و خواص:

ملطف و محلل ریاح و جالی و مسکن اوجاع و با قوت تریاقیه و قابضه و مدر بول و حیض و شیر و عرق و نیکو کننده رنگ رخسار است. از توابل مستعمله در اغذیه اصحاب فالج و لقوه و استرخاء و صرع است.

خوردن نیم درم انیسون و یک دانگ مصطکی کوفته در ده درم گلقند سرشته چند روز پی هم بعد از استفراغ بلغم جهت لیثرغس و سبات بلغمی نافع و مقوی معده است.

و چون آن را کوبیده سفوف کنند و یا کوبیده با گلقند سرشته بخورند و یا جوشانیده به تنهایی بیاشامند جهت مالیخولیا خصوصاً مراقی آن و آشامیدن آب مطبوخ آن با ماء العسل جهت کابوس نافع و ضماد آن جهت استرخاء نافع برای آنکه در آن حرارت به اندک قبضی می باشد و لهذا تقویت می بخشد اعضاء را. و جویدن آن جهت صداع بارد و شقیقه و جلای مجاری تنفس و درد سینه و سرفه و ضیق النفس و خفقان بارد و تقویت فم معده و برطرف رطوبات آن و برطرف اعیا.

و آشامیدن آن مطبوخ آن خصوص با اصل السوس جهت امراض سدر و بهر و تفتیح سدّه جگر و سپرز و گرده و مثانه و رحم و استسقاء و سوء القنیه و تفتیت حصاه و تب بلغمی کهنه و قطع سیلان رحم و ازاله فضول و تحلیل و قراقر ریاح در معده و سایر اعضاء و ادرار شیر و تقویت باه و گرده و ازاله سموم قتاله و تهبج وجه و اطراف و اسهال رطوبی خصوص بریان نموده آن در این امر. و چون آن را بسیار نرم بکوبند و یا با آب سائیده استعمال کنند جهت بواسیر نافع خصوصاً ریحی آن.

تحقیقات نو:

ضد انگل، برگهای آن مفید برای مسائل گوارشی، آرام کننده دندان درد، کلیت، بادشکن، ضد اسهال، بیماری های معده و روده ***

بدل:

تخم شبت و رازیانه و کرویا و در تقویت باه مثل آن انجره است.

مضر:

امعاء، مصرع محرورین

مصلح:

در امعاء رازیانه و در محرورین سکنجبین

اندازه شربت:

از 2 درم تا 5 درم

منبع مقاله :

کمالی نژاد، محمد، (1390)؛ برگ کهن، تهران: چوگان، چاپ اول

منبع: راسخون