خبرنگاران راز سکوت دولت برابر تخریب ها - یومی بلاگ

دولت در سال پایانی خود و بعد از کوشش های هفت ساله، تمام توان خود را متمرکز نموده تا در میانه دو بحران کرونا و تحریم بتواند کشور را در شرایط مطلوبی اداره کند. از این رو حسن روحانی به عنوان رئیس دولت بارها در ماه های اخیر اعلام نموده که راهبرد دولت همراهی و هم افزایی با همه نهادها و دوری از حاشیه سازی ها و جدال ها است؛ رویکردی که دولت در عمل هم به آن پایبند بوده و با وجود همه تخریب ها و حمله هایی که به دولت صورت می گیرد سکوت نموده و به برطرف مسائل مردم مشغول است.

دلیل سکوت دولت مقابل تخریب ها

طرح بحث استیضاح و سوال از رئیس جمهور، هیاهوی تعدادی از نمایندگان در هنگام سخنرانی و حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه در مجلس و حمله از تریبون های مختلف که در بسیاری مواقع با ارائه اطلاعات غلط و خلاف واقع هم همراه است نتوانسته سکوت دولت را بشکند و دولت مشغول برطرف و رجوع پیامدهای تحریم های ظالمانه علیه ملت ایران است.

حمله به راهبردهای دولت در سیاست خارجی و طرح مسائلی همانند خروج از NPT که جز هزینه برای کشور آورده دیگری ندارد و همچنین حمله به رویکرد دولت در قبال کشورهای مختلف همانند چین هم با سکوت دولت همراه بوده، این در حالی است که به عنوان مثال در مسئله همکاری های جامع با چین منتقدان اعلام نموده بودند با انعقاد برجام و توجه صرف به غرب، دولت دیگر کشورها و از جمله چین را رها نموده است. با وجود این مدعا آنالیز ها نشان می دهد که تجارت بین ایران و چین در سال های بعد از برجام در حجم بالایی در جریان بوده و کاهش روابط با چین ادعایی است که بدون سند مدام تکرار می گردد. معلوم نیست جز کلی گویی ها مرسوم منتقدان و تخریب نمایندگان کدام اسناد و شواهد بر این مدعاها صحه می گذارد.

آنالیز مختصر سفرها و رایزنی ها ظریف در طول سال های بعد از برجام نشان می دهد که همسایگان و کشورهای همراه با ایران همانند چون چین و روسیه در ابتدای فهرست سفرهای دیپلماتیک وزیر امور خارجه بوده اند. با این حال منتقدان علاقه ای به دیدن واقعیت ها ندارند و واقعیت ها هر چه باشد آنان حرف خود را تکرار می نمایند. این حمله ها در حالی هر روز شدت بیشتری پیدا می نماید که دولت ترجیح داده سکوت کند.

البته این سکوت به معنای نداشتن پاسخ های متقن و روشن نیست بلکه ریشه در راهبردی دارد که روحانی اعلام نموده و دولت را ملکف به دوری از حاشیه سازی ها نموده است. در واقع دولت ترجیح داده از حق خود بگذرد تا کشور آسیب نبیند. رئیس جمهور در تاکید بر این راهبرد در روزهایی که تندترین حمله ها از بهارستان به پاستور می شد گفت: چنان که از ابتدای آغاز مجلس یازدهم گفته ایم، دولت آماده تفاهم، همکاری و تعامل سازنده با مجلس شورای اسلامی جهت پیشرفت و آبادانی و مقابله با نقشه های شوم دشمنان قسم خورده کشور است. دولت از اکنون دست دوستی خود را به سمت مجلس جدید دراز می نماید.

دورخیز زود هنگام مخالفان دولت برای تسخیر پاستور

رویکرد منتقدان و تخریب نمایندگان دولت که با ارائه اطلاعات غلط هم همراه است این شائبه ها را به وجود آورده که آنگونه که در سیاست های اعلامی این طیف ها گفته می گردد، مسئله مسائل مردم و نگرانی برای گرفتارهای آنان نیست بلکه به چشم دوختن طیف هایی به پاستور مرتبط است. در واقع تخریب دولت با اهداف جناحی و سیاسی صورت می گیرد و از این رو علاوه بر تخریب دولت و آلترناتیوسازی برای آن، به اعضای تاثیرگذار و شاخص دولت هم حمله می گردد تا خیالی برای حضور در انتخابات سال آینده و ایستادن مقابل آنان در سر نداشته باشند.

کوشش های انتخاباتی زودهنگام این طیف در شرایطی آغاز شده که رهبر انقلاب همیشه نسبت به آغاز زودهنگام بحث های انتخاباتی هشدار داده و در سال های گذشته هم تکرار نموده اند که این امر منجر به از دست رفتن فرصت ها برای اداره بهتر کشور می گردد و همه جریانات باید به دولت مستقر یاری نمایند. بنابراین تخریب دولت با اهداف انتخاباتی قطعا نمی تواند یاری به دولت مستقر تلقی گردد.

همانطور که دولت و شخص روحانی در انتخابات مجلس هم گفت بنای دولت بر اداره مطلوب کشور و ایستادن مقابل دشمنان ملت است و علاقه ای به ورود به مسائل جناحی و سیاسی ندارد و در مقام قوه اجرایی کشور تنها دغدغه برطرف مسائل و یاری به مردم در شرایط سخت کشور را دارد. در نتیجه دولت فرصتی برای دورهمی های انتخاباتی نمی جوید. اگر طیف هایی از این مقطع زمانی خود را برنده انتخابات ریاست جمهوری دوره سیزدهم می دانند و سکان دولت سیزدهم را در دستان خود می بینند پس نیازی نیست که به تخریب دولت بپردازد بلکه شایسته است با یاری به دولت حسن نیت خود را در ترجیح منافع مردم و منافع ملی به منافع شخصی نشان دهد.

اما با وجود حرف و حدیث های محفلی و حتی گاه رسانه ای درباره اطمینان از پیروزی در بهار 1400 به نظر می رسد طیف تخریب نمایندگان دولت از اعتماد به نفس کافی هم برخوردار نیست و با کوچکترین اتفافی دولت احتمالی آینده خود را در خطر می بیند و دست به پرخاش می زند. ادعای دستاورد نداشتن دولت از یک سو و تخریب آن از سوی دیگر برای رسیدن به پاستور رویکرد متناقضی است که نشان می هد که منتقدان دولت هم به خوبی آگاهند که دولت در شرایط سخت کشور چه خدماتی ارائه نموده اما نان انتخابات در تنور دیگری پخته می گردد و آن تنور تخریب دولت است.

البته تجربه بزنگاه های سیاسی در کشور نشان داده که مردم معمولا اقبالی به اقدامات سیاسی این طیف ها نشان نمی دهند و واقعیت ها را با وضوح مشاهده می نمایند. همین طیف در سال 96 از رئیس جمهور یک دوره ای سخن می گفت اما با وجود گردآوردن همه توان و امکانات خود نتوانست کاری از پیش ببرد.