راویان فروتن بحران

به گزارش یومی بلاگ، چند سال قبل به وسیله توییتر و توییت هایی که درباره خوزستان و مشکلاتش می نوشت با محمد اقتصادی آشنا شدم. دو سال قبل در سیل خوزستان، شماره چند نفر از اهالی خوزستان را از او گرفتم برای مصاحبه.

راویان فروتن بحران

همکاری اش و ارتباط خوب و بی دریغی که داشته و دارد نشان می دهد جهانی ارتباطات را خوب می شناسد و می داند که در این جهان هرچقدر با دیگران ارتباط بهتر و موثرتری برقرار کنی، دامنه و برد خبررسانی ات بیشتر می گردد و زودتر به هدفت می رسی. خوزستان استان عظیم و پرچالشی است که تا همین چند روز پیش کم آبی و تشنگی اش در صدر اخبار بود و چند روزی است که التهابش کمتر شده.

خبرنگاری و روزنامه نگاری در این استان حتما با استان های دیگر تفاوت های بنیادی دارد. در روز خبرنگار با محمد مالی که مدیرمسوول و صاحب امتیاز روزنامه خوزی ها هم هست، هم صحبت شدم تا از چالش های خبرنگاری و روزنامه نگاری در خوزستان و دوره کرونا برایمان بگوید.

مالی، متولد سال61 است و به زودی انتها نامه خود را در رشته دکترای علوم سیاسی ارائه خواهد داد. خودش می گوید: 14ساله بودم و فوتبالیست حرفه ای. یکی از بازیکنان تکل زد و خوردم زمین و هر دو پایم شکست. زمانی که بستری بودم یکی از دوستان پدرم نشریات کیهان، کیهان فرهنگی، دانستنی ها و ماشین را آورد که بخوانم. بعد از خواندن این مجلات بود که به کتابخوانی علاقه مند شدم و بعد از مرخص شدن از بیمارستان به کتابخانه ای رفتم که بیش از 3000جلد کتاب داشت و یک سال و نیم طول کشید تا همه آن کتاب ها را خواندم. 17ساله بودم که وارد مطبوعات شدم و دبیر تحریریه روزنامه فجر را به عهده گرفتم. بعد از آن چند هفته نامه منتشر کردم ازجمله بهار سبز، جنوبگان و بعد هم روزنامه خوزی ها. 1700مقاله و مصاحبه و گزارش نوشته ام و 11جلد کتاب که منتشر شده است. عاشق روزنامه نگاری ام و سال هاست در این حوزه فعالم و باورم این است که روزنامه نگاری و خبررسانی جریان ساز است و تاثیر زیادی در جامعه دارد.

خبرنگار مسوولیت پذیر

مالی می گوید: بر این باورم که روزنامه نگار و خبرنگار در کنار اطلاع رسانی و تحلیل مسائل مختلف خودش هم باید به عضوی تاثیرگذار و عمل گرا تبدیل گردد. خبرنگاران می توانند از اعتبار و اعتماد اجتماعی خود برای یاری رسانی و بهبود شرایط استفاده نمایند و فقط منعکس نماینده رویدادها نباشند. دو سال قبل در زمان سیل خوزستان که به حمیده رفته بودیم برای تهیه عکس و گزارش، چند چادری دیدیم که در دوردست علم شده بود. رفتیم تا از آنها عکس و گزارش بگیریم. دوربین آماده عکس گرفتن وارد یک چادر شدم و با صحنه ای تکان دهنده روبه رو شدم. نوزادی داخل چادری بود و همه صورت و دست هایش را مگس ها پوشانده بودند. در آن لحظه باید یا عکس می گرفتم و کار خبری ام را انجام می دادم یا دوربین را کنار می گذاشتم و به اسم یک انسان نوزاد را از هجوم مگس ها نجات می دادم که من دومی را انتخاب کردم و از همان روز تصمیم گرفتم شعار روزنامه نگار مسوولیت پذیر را برای ادامه کارم انتخاب کنم. درست است که خبرنگار باید جست وجوگر باشد اما در این میان نباید مسوولیت انسانی خود را فراموش کند. دو سال است که با دیگر همکاران روزنامه نگارم فعالیت های مدنی و اجتماعی خود را افزایش داده ایم و تا جایی که می توانیم به مردم نیازمند یاری می کنیم. باورم این است که فعالیت اجتماعی هم راستا با کار روزنامه نگاری و خبرنگاری است و بین این دو تضادی وجود ندارد.

نوشتن درباره واقعیت های خوزستان

مالی درباره خوزستان و تفاوتش با دیگر استان ها و فعالیت روزنامه نگاری در این استان می گوید: بیشتر از صد سال است که ابزار مدرنیته وارد خوزستان شده بدون این که مدرنیته در این استان جایی داشته باشد. خوزستان نام اولین ها را یدک می کشد؛ اولین فرودگاه و اولین تصفیه خانه آب. نفت این استان را به استانی صنعتی تبدیل نموده و سدسازی های زیادی در این استان اجرا شده، پالایشگاه ها، پتروشیمی و فولاد زیادی در خوزستان فعال هستند. حوضه آبریز پنج روز عظیم در این استان است و به آب های آزاد راه دارد و با کشور خارجی هم مرز است اما عدم توسعه یافتگی تاریخی و هشت سال جنگ خوزستان را به یکی از استان های محروم تبدیل نموده است.80 درصد خوزستان در جنگ نابود شد و 16سال منع سرمایه گذاری در این استان، خوزستان را ضعیف و ناتوان کرد. مافیای سدسازی، مافیای انتقال آب، مافیای نفت و... اجازه نفس کشیدن به خوزستان را نمی دهد بیکاری و بی آبی و فقر بیداد می نماید. روزنامه نگار و خبرنگار در این استان پر از چالش که اقوام زیادی در آن ساکن هستند هم باید واقعیت های تلخ را منعکس کند هم نگذارند شور زندگی هر چقدر هم کم در مردم از بین برود. همین جا می گویم نوشتن درباره مسائل خوزستان، سیاه نمایی نیست. همه آنچه ما می نویسیم واقعیت محض است. حالا شاید به مزاق بعضی خوش نیاید اما ما باید زبان مردم باشیم که هستیم و برای همین است مردم به ما اعتماد دارند. مردم خوزستان به ما اعتماد دارند که در چالش کم آبی و بی آبی خوزستان که بیشتر از ده شهر و روستاهای زیادی معترض شدند، دامنه خشونت خیلی کم بود. در همه آن روزها ما کوشش کردیم در میان مردم باشیم با آنها صحبت کنیم و عکس و فیلم از آنها تهیه نموده و حرف و درخواست شان را به مسوولان برسانیم. وقتی مردم به رسانه اعتماد داشته باشند، خشونت خیلی کم می گردد.

خوزستان، رسانه صادق می خواهد

این روزنامه نگار خوزستانی می گوید: خبرنگاری در استان پرمشکل و پرچالش خوزستان مکافات خود را دارد، خیلی وقت ها تهدید می شویم و تحریم اما همه این سختی ها را به جان می خریم و به کارمان ادامه می دهیم چون باورمان این است که مردم خوزستان باید رسانه داشته باشند؛ رسانه ای که به آن اعتماد دارند و می دانند که حرفشان را به گوش بالادستی ها می رساند. خبرنگارانی که نه به جناح خاص سیاسی وابسته اند و نه به کارتل های مالی. وابسته نبودیم که توانستیم دوام بیاوریم.

سال های سیاه کرونایی

مالی می گوید: با شیوع کرونا بدترین روزها برای انتشار روزنامه، خبرنگاران و روزنامه نگاران هم رقم خورد و همچنان این روزهای پرچالش ادامه دارد. کاغذ، زینک و بقیه لوازم انتشار روزنامه بسیار گران و کم یاب شد. این اتفاق هم زمان شد با فروش کم روزنامه ها به علت شیوع کرونا و این که مردم برای در امان ماندن از این ویروس کمتر به سمت روزنامه کاغذی می فرایند. هر چند ما با استفاده از پلتفروم هایی پی دی اف روزنامه را به مخاطبان ارائه می کنیم و با مشترک و آبونمان کردن مخاطبان روزنامه را در شکل بهداشتی به مردم می رسانیم اما هم فروش کم شده و هم آگهی ها و در چنین شرایطی بسیاری از روزنامه ها نیروهای خود را تعدیل کردند و شرایط سخت انتشار روزنامه روی پرداختی ها هم تاثیر گذاشت. این در شرایطی است که همه خبرنگاران و عکاسان از اول شیوع کرونا تا امروز به شکل تمام وقت به کار خبررسانی و اطلاع رسانی ادامه داده و می دهند. من تعجب می کنم وقتی بعضی مثلا به واکسیناسیون خبرنگاران اعتراض نموده و آن را رانت می دانند. اگر خبرنگاران نبودند در این دو سال کرونایی چگونه اخبار کادردرمان و بیمارستان ها به گوش مردم می رسید، حتی اطلاعات درباره واکسن و واکسیناسیون؟! به نظرم واکسیناسیون خبرنگاران باید از همان اول آغاز می شد چون این گروه همواره در میدان بوده و هستند و در معرض ابتلا. 39نفر در تحریریه ما فعال هستند که تا به امروز همه به کرونا مبتلا شده ایم. در دوره کرونا خبرنگاران در صف اول اطلاع رسانی بودند و باید قدر این همت و حضور بی اما و اگر را دانست.

طاهره آشیانی - روزنامه نگار / روزنامه خبرنگاران

منبع: جام جم آنلاین
انتشار: 22 مرداد 1400 بروزرسانی: 22 مرداد 1400 گردآورنده: umeblog.ir شناسه مطلب: 7945

به "راویان فروتن بحران" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "راویان فروتن بحران"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید