چرا مرگ و میر کرونا در ایتالیا بیشتر از کره جنوبی است؟
به گزارش یومی بلاگ، کره جنوبی که تا چندی پیش در میان کشورهای بالای جدول مبتلایان کرونت (دوم یا سوم) بود امروز جای خود را با ایتالیا عوض نموده است. ایتالیا شاهد مرگ و میر باورنکردنی بیماران مبتلا است تا حدی که به سمت سوزاندن مرده ها سوق پیدا نموده اند.

با ما همراه باشید و با تور ایتالیا از به بهترین کشور اروپا سفر کنیم و در شهرهای ونیز، فلورانس و رم بگردیم و بناهای تاریخی این کشور تاریخی را از نزدیک ببینیم.
مجله فارس پلاس؛ آنالیز آمار ابتلای به ویروس کرونا در کشورهای مختلف در روزهای اخیر، افت وخیزهای بعضاً عجیب و قابل تاملی را نشان می دهد. کشور کره جنوبی که تا چندی پیش در میان کشورهای بالای جدول (دوم یا سوم) بود امروز جای خود را با کشور ایتالیای بحران زده عوض نموده است. ایتالیا شاهد مرگ و میر باورنکردنی بیماران مبتلا است تا حدی که ظرفیت مراکز دفن در بعضی مناطق به اتمام رسیده و به اجبار به سمت سوزاندن مرده ها سوق پیدا نموده اند. در این نوشتار به آنالیز بعضی عواملی که به نظر می رسد در این جهش ناگهانی مؤثر بوده است، پرداخته شده است.
آیا در صورت آگاهی زودهنگام از بیماری، درمان پیروز تر خواهد بود؟
آنالیز ها نشان می دهد، تست کردن افراد به طور مؤثری موجب کاهش انتقال ویروس می گردد. در کرهٔ جنوبی، میزان تست کردن افراد بسیار بالا (3692 تست به ازای هر یک میلیون نفر، تا 8 مارس) و میزان مرگ در میان مبتلایان نسبتاً کم (حدود 0/6 درصد، یا 66 مرگ در آخرین شمارش) بوده است. در عوض، ایتالیا از هر یک میلیون نفر 826 نفر را تست می نماید و میزان مرگ در میان مبتلایانش حدود 10 برابر بیشتر است و تا امروز حدود 1000 نفر بر اثر ابتلا به این ویروس در ایتالیا جانشان را از دست داده اند (آمار مربوط به 8 مارس است.).
البته این را باید روشن کنیم که انجام تست های بیشتر موجب می گردد از ابتلای نفرات بعدی پیشگیری کنیم نه اینکه لزوماً پزشک بتواند بیماران فعلی را زودتر کشف کند. الگوی درمان زودهنگام زمانی جواب می دهد که درمان مؤثری برای یک بیماری وجود داشته باشد. برای بیمار مبتلا به سِپسیس (گندخونی) اگر به موقع آنتی بیوتیک تجویز گردد زنده می ماند، اگر زیادی صبر کنیم چه بسا بمیرد.
اما بیماری ناشی از ویروس کرونا درمان مشخصی ندارد. هرچند، سندرم زجر تنفسی، که به سرعت هم پیشرفت می نماید و در اصل ظاهراً موجب مرگ بیماران مبتلا به کوید-19 می گردد، بیماری آشنایی برای پزشکان است. بسیاری از عفونت ها ممکن است منجر به این مشکل شوند؛ متخصصان آی سی یو سال هاست که مشغول درمان این شرایط هستند.
پس چرا کرهٔ جنوبی، که نماد انجام تست شده، این قدر تعداد مرگ ومیر کمی دارد و ایتالیا و برنامهٔ دیرهنگام تست کردنش دچار تعداد بالای مرگ ومیرند؟ آیا فقط به این علت است که هرچه بیشتر تست انجام بگردد، مبتلایان خفیف هم به گروه مبتلایان اضافه می شوند و از نظر آماری میزان تأثیر تعداد کمِ مبتلایانِ بسیار شدید را کاهش می دهد؟
این نتیجه گیری بعید به نظر می رسد؛ فعلاً علت این موضوع، تفاوت های گسترده بین بیماران مبتلا عنوان می گردد. به زودی و به طرز فزاینده ای یکی دیگر از علت ها بیمارستان ها و پزشکان و پرستارانی خواهند بود که از نظر تعداد بیماران و شدت ابتلا به حداکثر ظرفیتشان می رسند.
آیا ویژگی های شهروندان ایتالیایی بر میزان مرگ ومیر اثرگذار بوده است؟
بسیاری از افراد تا به امروز دربارهٔ تفاوت های جمعیت ایتالیا با اغلب دنیا نوشته اند. بر طبق گزارشی از سازمان ملل در سال 2015، 28/6 درصد از جمعیت ایتالیا بالای 60 سال سن دارند (دومین جمعیت پیر دنیا بعد از ژاپن با 33 درصد). مقایسه کنید با کرهٔ جنوبی که 18/5 درصد جمعیتش بالای 60 سال اند و از نظر پیری در رتبهٔ 53 دنیا است.
در تحلیل مرگ ومیر ناشی از ویروس کرونا در این دو کشور، تأثیر این اختلاف بلافاصله خودش را نشان می دهد. در ایتالیا 90 درصدِ آن هزار نفر فوت شده بالای 70 سال سن داشتند.
در عوض، شیوع بیماری در کرهٔ جنوبی بین افراد بسیار جوان تر اتفاق افتاده است. آنجا، فقط 20 درصدِ مبتلایان شناسایی شده بالای 60 سال بوده اند. عظیم ترین گروه مبتلایان در دههٔ 20 سالگی اند که 30 درصد مبتلایان است.
بعد می رسیم به جنسیت. در تعداد مبتلایان به کوید-19 در سرتاسر دنیا نسبت 50-50 بین مردان و زنان وجود دارد، اما در میزان بهبودی از بیماری این نسبت متفاوت است. بر اساس داده های موجود از شیوع ابتدایی این بیماری در چین، نرخ کلی مرگ ومیر در مردان 4/7 درصد و در زنان 2/8 درصد بود؛ تفاوتی فاحش. این برای کرهٔ جنوبی خبر خوبی است، چون 62 درصد مبتلایان زن بوده اند.
سیگارکشیدن عامل دیگری است که آشکارا با میزان مرگ ومیر ناشی از بیماری نسبت دارد. میزان سیگارکشیدن افراد در این دو کشور تقریباً مشابه است: 24 درصد در ایتالیا و 27 درصد در کرهٔ جنوبی. اما نسبت جنسیت در میان افراد سیگاری بسیار متفاوت است: در ایتالیا 28 درصد مردان و 20 درصد زنان سیگار می کشند، درحالی که در کرهٔ جنوبی 50 درصد مردان و فقط 5 درصد زنان سیگاری اند.
به بیان دیگر، در کرهٔ جنوبی شیوع بیماری بین زنان جوان غیرسیگاری اتفاق افتاده، درحالی که در ایتالیا بیماری بین افراد پیر و خیلی پیر شایع شده که بسیاری شان سیگاری اند.
این تفاوت های آماری، تفاوت نرخ مرگ ومیر در این دو کشورِ به شدت تحت تأثیر بیماری را شرح می دهد. و همچنین شرح می دهد چرا خانه های سالمندان شهر سیاتل، با شیوع بیماری، سهم بسیار بالایی از مرگ ومیر را تجربه کرد.
برای اینکه دقیقاً بدانیم چه اتفاقی در حال وقوع است، ضروری است که اطلاعات به صورت روزانه دربارهٔ سن و جنسیت مبتلایان به روز گردد.
اما درک این نکته مهم است که بهبودی از این بیماری موضوعی کاملاً متفاوت است. موضوعی که به سرمایه گذاری ها، آموزش ها و تخصص های دیگری احتیاج دارد.
در برنامه ای مطلوب، تخت های مخصوصی وجود دارند که از زخم بستر جلوگیری می نمایند، داروسازانی وجود دارند که کاملاً می دانند داروهای مختلف در بدن افراد مسن چطور پاک سازی می شوند و پرستارانی وجود دارند که با سندرم شنمایندگی در کهنسالان آشنایند. فقط بیشتر و سخت تر تست دریافت موجب نجات جانِ هزاران فرد مبتلای فعلی نمی گردد.
اما آمادگی بیشتر شاید بگردد. و باتوجه به تفاوت های فاحش بین دو کشور کرهٔ جنوبی و ایتالیا، حالا باید گروهی تخصصی از متخصصان امراض کهنسالان، جامعه شناسان، متخصصان آی سی یو، و دیگران گرد هم جمع شوند تا به نتیجه برسیم که بهترین راه پیشگیری از ویروس کرونا در جامعهٔ کهنسالان و درمان آن، در صورت احتیاج، چیست.
منبع: CNN
مترجم: شادی حامدی آزاد
منبع: خبرگزاری فارس