طراحی و ساخت یک داربست رسانا برای مدل سازی قلب - یومی بلاگ

علاوه بر این، مدل های حیوانی به دلیل تفاوت های میان گونه ای انتخاب مناسبی برای ارزیابی های فیزیولوژیک، آنالیز داروها و تحقیقات پایه ای در زمینه قلب و عروق به شمار نمی فرایند. به همین دلیل احتیاج به مدل های عملکردی قلب در شرایط آزمایشگاهی به شدت احساس می گردد.

به همین منظور محققان کشور داربستی رسانا متشکل از بستر خارج سلولی قلب به صورت ژل (pre-cardiogel)، همراه با پلی پیرول (polypyrrole) طراحی کردند.

نتایج این پژوهش که در مجله بین المللی Materials Science & Engineering C به چاپ رسیده است، نشان داد، استفاده از 2.5 در صد پیرول بالاترین میزانی است که ایجاد ژل متشکل از بستر خارج سلولی قلب و پلی پیرول را امکان پذیر می سازد. ترکیب ایجاد شده با روش انجماد خشک به شکل داربست در می آید. داربست ایجاد شده متخلل، با منافذی بین 24 تا 74 ماکرومتر و مرتبط با یکدیگر است. هیچ تغییری در ترکیبات بستر خارج سلولی قلب شامل کلاژن، پلی ساکاریدها و گلیکوزآمینوگلیکان ها در داربست دیده نشد.

علاوه بر این، استفاده از پلی پیرول باعث افزایش ضریب سختی ساختار از 80 به 140 شد. همچنین استفاده از پلی پیرول باعث افزایش رسانش الکتریکی pre-cardiogel می گردد.

بستر ایجاد شده از اتصال، زنده مانی و بیان ژن های ویژه قلب در سلول های قلب نوزاد موش حمایت و پس از 14 روز از انتقال به داربست، تپش خودبه خودی را در این سلول ها القا می نماید. داربست ایجاد شده در مقایسه با سایر هیدروژل های موجود، باعث هماهنگی تپش در خوشه های سلول های قلبی می گردد، بیان ژن های قلبی از جمله ژن های مربوط به انقباض عضلات قلب را افزایش می دهد.

در مجموع این داربست می تواند زمینه مناسبی برای ایجاد مدل های قلبی در شرایط آزمایشگاهی و انجام آزمایش های دارویی، فراوری مدل بیماری های قلبی، آنالیز های تکوینی و تحقیق پیرامون روش های طب ترمیمی در بیماری های قلبی ایجاد کند.

این پروژه تحقیقاتی توسط ملیکا کاشانی، دکتر ساره رجبی، دکتر سارا پهلوان و همکارانشان در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و پژوهشگاه رویان، انجام گرفته است.